Het oog
In de orkaan van het leven
van alle dag bevind ik mij.
De werveling van dreiging,geweld, moord
doen mij ineen krimpen.
Dood de ander! Is de kreet.
Mijn ziel begint te scheuren.
Ik schreeuw, hou op, stop.
Mijn stem raakt verloren
in het gejoel, lawaai.
Iedereen weet het beter
hoe het is, moet.
Het gehuil door verlies pijn,
zuigt aan alle kanten.
Het maakt je mededogen,
je inzet voor de ander,
liefde tot een lachertje.
Het midden, het centrum,
het oog, heerst rust,
daar wil ik zijn.
Bouwend op de belofte,
van de Levende.
MIJN OOG is op U!
Samen dragend het Kruis
van onze Verantwoording!
25 December 2015