Aangereikt
Mopperend in mijzelf omdat ik het lastig vind
dat mijn dochter een gluten allergie heeft,
kom ik een buurvrouw tegen.
Die zegt heel enthousiast: “O wat ben ik blij met je dochter.”
Vragend kijk ik haar aan.
Zij vervolgt: “Mijn dochter werkt bij haar en
jouw dochter leert haar hoe ze met
haar eigen glutenvrij dieet moet leven.
Ze heeft haar verteld waar je alles kunt kopen!
Kijk ik heb een kar vol!”
Als ik doorloop heb ik nieuwe kijk aangereikt gekregen.
Word je niet vaak wakker met een woord, een lied,
een gezegde op je lippen dat je door de dag draagt?
Iemand waar aan je hebt lopen denken kom je tegen, belt, appt;
Het lijkt uit het niets tot je te komen. Is dat wel zo?
Mijn moeder is erg ziek.
Ik koop in een opwelling drie engelen,
waar zij super blij mee is.
Staat zij niet voor de hemelpoort?
Mijn moeder gaat door de poort naar Het Gouden Licht.
Mijn vader zegt: “Neem die engelen mee,
die wil ik niet meer in mijn huis!”
Ik neem ze mee en hang de engelen op midden in de kamer.
Vanaf die dag stromen allerlei engeltjes mijn huis binnen.
Ik geef weg, maar er komen er steeds meer terug.
Het is duidelijk een boodschap.
“Volg je weg, wij steunen je..”
Dat ondervind ik elke dag.
Ik verhuis naar een appartement met veel licht.
Mijn kleindochter komt mijn kamer binnen en roept:
“Oma, met dat zonlicht en al die engelen
is het net of ik de hemel binnen kom.”
Komen er zo uit het onzichtbare niet
onophoudelijk boodschappen om
op de aarde de vreugde van het er te zijn te beleven?
19 februari 2019 Inneke van den Hof
gedachten@innekevandenhof.nl