Heel diep van binnen huil ik,
ik mis iets, verloren?
Heeft het mij wel toebehoord?
Ik treur, rouw!
Telkens weer overvalt het mij.
Vroeger was het aanwezig.
Ik had het lief, kende en herkende
in wat mij werd toevertrouwd.
Zette mij ervoor in
met lichaam, geest en ziel.
Nu overvalt mij dit diep verdriet.
Ik herinner me een droom!
In diepe duisternis wordt mij
een grote zak vol Goud
in de handen geduwd.
Ik weiger, ik wil geen Goud,
geen geld, wat moet ik ermee?
Vastbesloten duw ik het Goud weg.
Een sterke kracht duwt terug
ik bezwijk en ontvang het Goud.
Daarin een grote bevrediging!
Heel, heel lang geleden
hoor ik een STEM, die zegt,
je hebt nooit tijd voor mij!
Ik begrijp het niet,
ik ga door met mijn leven
volop te geven, zoveel ik kan.
Nu kluistert dit verdriet mij.
Ik smeek en bid, laat mij los!
Ineens is daar de Stem:
Nu is het de Tijd!
Wil je mij bewust
welkom heten, ontvangen,
luisteren, niet weg duwen?
Ja, zeg ik, vervuld van Liefde.
Ja, ik zal gaan met Jou.
Mijn Partner, ik omarm Je!
Geschreven 26 juli 2020 Wijk bij Duurstede