Eén dag niet spreken, hoe moeilijk kan dat zijn?
We zijn met z’n drieën, met meditatie worden we ingeleid.
Vanaf dat moment gaap ik, het overvalt mij de hele dag.
Stilte kan verkwikkend zijn.
We eten en drinken, wandelen
Stilte, Stilte, Stilte
Luisteren naar de meditatie.
Bezinning.
Ik daal af diep in mijn zelf. Dieper dan ooit te voren.
Het is donker, diepe duisternis. Ga nog dieper, koud, ijs
De bittere kou laat mijn lichaam rillen.
Ik ben hier lang niet meer geweest, ik weet van het bestaan
heb er gebruik van gemaakt, herinneringen opgeslagen.
Ik volg het pijnlijke proces van ontdooien, opnieuw te starten
en besef nu, het is en was voldoende.
Ik geef, steeds opnieuw, gehoor aan de oproep
Groei, leef, bloei, deel!
Dankbaar stijg ik weer op naar mijn normale leven.
Geschreven 29 december 2020 Veenendaal