Spiegel
In een droom sta ik voor een spiegel.
Ik kijk naar mezelf.
Ik schrik, ik zie maar één helft.
Die helft is heel groot!
Ik buk me naar de spiegel
Om mijzelf beter te zien.
Mijn linkerhelft, een streep.
Afgestorven, dood.
Ik ben uit balans.
Wat heb ik gedaan?
Mijn zoektocht naar
mijn andere helft begint als ik wakker word.
Steeds opnieuw doorloop ik de afgelopen jaren.
Wat heb ik verkeerd gedaan, waar tekortgeschoten?
Hoe sta ik in het leven?
Ik pieker en worstel,
vindt het antwoord niet.
Het LICHT, dat is, komt mij te hulp.
Leert mij anders te zien.
Geeft inzicht in wetten, structuren.
De onderlinge samenhang,
Wonderen van schoonheid.
Lelijk en mooi, arm en rijk.
Zwak en sterk, donker en licht.
Ziekte en gezondheid,
Verdriet en vreugde.
Het ligt in elkaars verlengde.
Tegenstellingen hebben elkaar nodig,
om te groeien en te ontdekken.
Al dit weten, geeft hoop, steun…
Zoekend, vind ik mijn besluit terug.
Vele jaren geleden genomen:
Mijn lichaam was ziek geworden.
De pijn, verdriet, die mij overkwam,
kon ik niet hanteren,
Daar had ik geen tijd voor.
Dat kostte te veel energie.
Ik wilde volop mens, vrouw zijn.
in alles wat ik tegen kwam.
wat ik wilde was te zwaar.
Ik moest een keus maken.
Ik wilde geen ziek lichaam.
Echtgenote, moeder,
dochter en zus, vriendin.
Allen, die ik liefheb
Voor hen wil ik er zijn,
met heel mijn hart.
Wat mij tegenstaat,
in mijzelf: haat, jaloezie.
Mijn zwarte kant!
pijn, verdriet, boosheid.
Door een ander aangedaan.
Dit alles ging ik apart stellen,
bevriezen en opbergen. Deze keus,
Dit doen werd een vanzelfsprekendheid,
Door de jaren heen.
zodat ik het vergat.
Door de droom weet ik,
De tijd is gekomen,
Ik moet nu voor mijzelf kiezen.
Om het evenwicht in mijzelf te herstellen,
moet ik mijzelf openbreken!
Openen voor warmte en liefde,
die velen mij aanbieden.
Niet mijn liefde constant in dienst
van de ander stellen, niet geven,
maar leren ontvangen!!!
Er voor mijzelf zijn.
Mij kwetsbaar opstellen.
Teleurstellingen in mijzelf
en anderen doorworstelen
Maar ook de angst en verdriet.
Bovenal vaak de pijn,
Als je liefhebt, aanvaarden .
Mijn strijd begint
Langzaam ontdooi ik.
Het ijs scheurt, breekt,
doet afschuwelijk pijn.
Het is moeilijk en zwaar.
Ik ga er doorheen.
De tranen komen uit mijn haren,
mijn tenen,
mijn lichaam huilt.
Ik vind mijzelf terug.
Leer mijzelf te accepteren.
Mijn duister en licht,
Ik omhels mij.
Ik ben weer heel.
Een eenheid, die blijven zal!